Biblia

Iz 25

⁶ Pan Zastêpów przygotuje dla wszystkich ludów na tej górze ucztê z t³ustego miêsa, ucztê z wybornych win, z najpo¿ywniejszego miêsa, z najwyborniejszych win. ⁷ Zedrze On na tej górze zas³onê, zapuszczon± na twarz wszystkich ludów, i ca³un, który okrywa³ wszystkie narody; ⁸ raz na zawsze zniszczy ¶mieræ. Wtedy Pan Bóg otrze ³zy z ka¿dego oblicza, odejmie hañbê od swego ludu na ca³ej ziemi, bo Pan przyrzek³. ⁹ I powiedz± w owym dniu: Oto nasz Bóg, Ten, któremu¶my zaufali, ¿e nas wybawi; oto Pan, w którym z³o¿yli¶my nasz± ufno¶æ: cieszmy siê i radujmy z Jego zbawienia! ¹⁰ Albowiem rêka Pana spocznie na tej górze. Moab za¶ bêdzie rozdeptany u siebie, jak siê depcze s³omê na gnojowisku;

Flp 4

¹²Umiem cierpieæ biedê, umiem i obfitowaæ. Do wszystkich w ogóle warunków jestem zaprawiony: i byæ sytym, i g³ód cierpieæ, obfitowaæ i doznawaæ niedostatku. ¹³Wszystko mogê w Tym, który mnie umacnia. ¹⁴W ka¿dym razie dobrze uczynili¶cie, bior±c udzia³ w moim ucisku. ¹⁹A Bóg mój wed³ug swego bogactwa zaspokoi wspaniale w Chrystusie Jezusie ka¿d± wasz± potrzebê. ²⁰Bogu za¶ i Ojcu naszemu chwa³a na wieki wieków! Amen.

Mt 22

¹ A Jezus znowu w przypowie¶ciach mówi³ do nich: ² "Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawi³ ucztê weseln± swemu synowi. ³ Pos³a³ wiêc swoje s³ugi, ¿eby zaproszonych zwo³ali na ucztê, lecz ci nie chcieli przyj¶æ. ⁴ Pos³a³ jeszcze raz inne s³ugi z poleceniem: "Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowa³em moj± ucztê: wo³y i tuczne zwierzêta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjd¼cie na ucztê!" ⁵ Lecz oni zlekcewa¿yli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa, ⁶ a inni pochwycili jego s³ugi i zniewa¿ywszy [ich], pozabijali. ⁷ Na to król uniós³ siê gniewem. Pos³a³ swe wojska i kaza³ wytraciæ owych zabójców, a miasto ich spaliæ. ⁸ Wtedy rzek³ swoim s³ugom: "Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. ⁹ Id¼cie wiêc na rozstajne drogi i zapro¶cie na ucztê wszystkich, których spotkacie". ¹⁰ S³udzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: z³ych i dobrych. I sala zape³ni³a siê biesiadnikami. ¹¹ Wszed³ król, ¿eby siê przypatrzyæ biesiadnikom, i zauwa¿y³ tam cz³owieka, nie ubranego w strój weselny. ¹² Rzek³ do niego: "Przyjacielu, jak¿e tu wszed³e¶ nie maj±c stroju weselnego?" Lecz on oniemia³. ¹³ Wtedy król rzek³ s³ugom: "Zwi±¿cie mu rêce i nogi i wyrzuæcie go na zewn±trz, w ciemno¶ci! Tam bêdzie p³acz i zgrzytanie zêbów". ¹⁴ Bo wielu jest powo³anych, lecz ma³o wybranych".